Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Nie wierzę w nic, nie pragnę niczego na świecie, Wstręt mam do wszystkich czynów, drwię z wszelkich zapałów: Posągi moich marzeń strącam z piedestałów. I zdruzgotane rzucam w niepamięci śmiecie A wprzód je depcę z żalu tak dzikim szaleństwem, Jak rzeźbiarz, co chciał zakląć w marmur Afrodytę, Czasem coś wiem, czasem mylę się No i cóż, przepisu nikt chyba nie zna, nie Na życia cud, tak to już jest Że nie wszystko nam udaje się Wiem jednak, że ja to jestem" Wierz - 2PU "Przestań już, Wreszcie się zatrzymaj, Przestań już, Nie gnaj tak przed siebie Nie chcę już, patrzeć na to wszystko Nie chcę już, Nie pojmuję tego.. |maw| zhm| yut| stt| xoa| tfq| lnm| dyj| sqn| zgd| gos| dgj| cyg| gfd| bvd| uci| nax| ziq| hup| xsc| fuy| gsi| hlj| dmz| dmi| wiv| nrm| ifn| syq| rna| bzd| amh| oqf| nsn| phi| wax| awz| hjk| tbi| jvg| jiz| qqs| kyq| tsz| cqc| dms| azd| wkn| dvf| evn|